Hallo allemaal, wij zijn van het groep Laman, de zee. Ons groep bestaat uit de volgende kinderen:
Jairus, Roshenna, Shuvienska, Ruviendell en Christopher.
Het onderwerp dat we gekokzen hebben is oogstfeest. In het papiaments heet het seú.
Wij hebben informatie gezocht, foto's gemaakt enz. Het was heel leuk om dit te doen.
Wij wensen jullie veel plezier!!!
Doeiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii.
Het oogstfeest is een groot cultureel feest dat we hier op Curacao vieren. Het gebeurt na Carnaval en de vastentijd. Mensen komen uit alle delen van het land om naar de parade te kijken. Met de jaren is het alleen maar groter geworden. Zowel het aantal deelnemers als de toeschouwers neemt met de jaren toe.
Vroeger was het een gewoonte om op de plantages te planten. Iedereen hielp elkaar bij alle voorbereiden. Als het tijd is om te oogsten helpt iedereen weer. Zo verdeelden de oogst. Daarna liepen ze richting de magazijn waar de produkten worden bewaard. Onderweg dansten de vrouwen met de mand met de oogst op hun hoofd. De dans heet 'wapa".de dans werd vergezeld met muziek van de hoorn van de stier, "de kachu", "de chapi" dat is een schoffel en "de agan". Dat is een metalen onderdeel van een ploeg. De muziekgroep bestond uit een hoofdzanger en de instrumentspelers. Alle aanwezigen zongen dan mee.
De zanger stampte met zijn voeten tijdens het zingen om de beweging van een boze stier na te bootsen. Meestal was het meer dan één groep. Als ze elkaar tegenkwamen bleven de hoofdzangers om de ander heen draaien, stampten met de voeten alsof ze elkaar gingen aanvallen. Daarna gingen ze naar huis en daar ging het feest door tot in de vroege uren.
Het oogstfeest werd vergezeld van een speciaal soort muziek, de seú. Dit muziek bestaat uit de instrumenten agán, een onderdeel van een ploeg, de kachu, dat is de hoorn van de stier en de chapi, de schoffel. Er is één hoofdzanger en de bijzangers. De hoofdzanger bewoog in de vorm van een woeste stier. Hij stampte met de voeten. De vrouwen waren de bijzangers. Zij hadden een mand bij zich waarin de oogst lag. Zij dansten richting magazijn. De dans heet "wapa".
De kleding bij het oogstfeest is apart. Bij de vrouwen bestaat het uit twee delen, een bloes en een rok.
Beiden werden gemaakt van een soort stof, de paña di pruga. Het was beige van kleur. Het was afval van zakken die de Shon aan de slaven gaf. Hiervan moesten ze hun kleren naaien. Zowel de bloes als de rok werd mooi gemaakt met roffels. De rok was wijd. Tegenwoordig worden de kleren in allerlei kleuren genaaid. Verder droegen de vrouwen een doek om hun middel, de sagandia. Dit was om de rok omhoog te halen als het nodig was zodat het niet vuil werd tijdens het werken op de plantages. Ook hadden ze een soort schoeisel, de apargata. De apargata was gemaakt van autobanden en leer. De autoband werd geknipt in de vorm van de voet en was de zool. Tegenwoordig is de zool van rubber en de bovenkant was van gevlochten draad in verschillende kleuren. Om hun hoofd droegen de vrouwen een doek, de lensu om de hoofden te beschermen tegen de zon en de kou. Het hoofddoek staat voor respect. Er zijn verschillende modellen hoofddoeken. Ze hebben allemaal een betekenis en een naam.
De mannen droegen een hemd, een broek en een soort riem om de rug te ondersteunen tijdens het zware werk. Ook droegen ze een hoed tegen de zon.
De bekendste produkt dat er op Curacao werd geplant was de mais, zowel de grote als de kleine mais. De bonen en de pompoen werden ook veel geplant. Zo ook de meloen en de watermeloen. Van de produkten die men van de plantage kreeg maakte men een maaltijd klaar. Het heet mangusá. Het is een mengsel van gekookte kleine en grote maïs, bonen en pinda.
Tegenwoordig zijn er veel groepen die meedoen aan dit feest. Dit jaar waren het wel 82 groepen die hebben meegedaan. Sommige groepen bestaan uit meer dan 100 personen. Onze school heeft ook meegedaan zowel aan de parade van vorig jaar als van dit jaar. Vaak hebben de groepen een thema dat te maken heeft met oogsten. Er zijn groepen die het hele jaar door danspassen oefenen voor de parade. Om mee te doen in zo'n groep moet je een bijdrage betalen. De bijdrage hangt af van de kleding en van de muziekbegeleiding. Veel groepen hebben een eigen persoon die de hoofddoeken kan vastmaken met behulp van spelden.
De route is best lang. Ongeveer 12 km lang. Het begint om 10.00uur 's morgens en eindigt rond 18.00 's avonds. Langs de route zetten de toeschouwers hun stoelen, banken auto's etc en wachten af tot de parade aankomt. Het is leuk om mee te maken.
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |