Verslag reis Curacao

Van 10 tot 19 maart zijn meester Gerard en meester Hans op Curaçao geweest i.v.m. een voorbereidend bezoek aan het Kolegio Annie Koenraad, onze partnerschool in het Kans project. Het project biedt hiervoor de kans en het was ook heel nuttig om  bij de start van het project met de collega's op het Kolegio Annie Koenraad kennis te maken en van gedachten te wisselen. Ook hebben we een interessante middag gehad met de bovenschoolse ICT-ers.

Al op het vliegveld werden we hartelijk ontvangen door meester Harold Welvaart en de vader van Nani. Omdat ons vliegtuig eerst op Schiphol gerepareerd moest worden waren we te laat op het vliegveld van Curaçao, Hato. De huurauto was er inmiddels niet meer, maar dankzij de vader van Nani hadden we de volgende dag toch een Hyundai te leen.

We werden door meester Harold Welvaart hartelijk ontvangen en hebben ook met alle collega’s kennisgemaakt. Het was heel erg nuttig om het project persoonlijk te kunnen bespreken, want e-mail is hiervoor veel lastiger en het duurt allemaal langer. In de persoonlijke gesprekken zijn we nog enthousiaster geworden dan we al waren.

Uiteraard was er voldoende tijd over om het mooie eiland ook te bekijken. Het geeft ons een heel goede achtergrond bij het project.

Eten konden we bij de mensa van de  universiteit (UNA) en eveneens via de universiteit van Curaçao konden we een huis betrekken in het hartje van Willemstad, vlak bij het Plasa Brion in het gezellige Otrobanda.

Hieronder een foto impressie met enkele korte teksten. En door hier te klikken, verschijnt de kaart van Curaçao.
Een letter en een cijfer verwijst naar een bepaalde plaats op de kaart.

Een aankomst zoals het hoort: met de
vliegtuigtrap. Het is 18.00 ter plaatse, maar wij
leven nog in de Hollandse tijd: 23.00
Hato F10		 Nog veel later: meester Gerard en meester
Harold Welvaart, beiden directeur, maken kennis 
op het Brion plein.
Leroy verhuurt ons een Hyundai automaat met
mijlen op de teller. De vader van Nani heeft er
voor gezord.		 De eerste rit met de auto. Drie maal in de week
ligt er en cruiseschip in de haven, waarna de
(meestal) Amerikanen de souvenirstalletjes
bezoeken.
De stalletjes, dus. Kura Hulanda, ofwel de "Hollandse Tuin" in
Otrobanda. Dit beeld stelt een Afrikaans en een
Europees gezicht in één voor. Verder lijkt het
op de kaart van Afrika.
Onze gids legt alles uit.
Het museum gaat voor een groot deel over de
Hollanders, die een half miljoen slaven uit Afrika
hebben gehaald en verkocht. Beslist niet iets om
trots op te zijn!		 Bloeiende bananenboom. De kleine banaantjes
zijn heel lekker, fris.
Kunuku huisje (kunuku betekent platteland, of
"knoeken"), een slavenhuisje van leem. De kadushi
cactussen beschermen de tuin tegen de vraat-
zucht van de loslopende geiten. D6		 Willemstad bestaat uit het wat deftige Punda
(punt) met veel winkels waaronder het beroemde
Penha.... H12
...en Otrobanda (andere kant); ook met gekleur-
de gebouwen, maar is wat volkser en gezelliger.
Beide delen worden gescheiden door de diepe
St. Annabaai.  H12		 Het oogstfeest is in maart nog ver, maar de voor-
pret begint al. De stand van de
traditionele hoofddoeken geven tekens, net als
bij ons de wieken van molens. Geheimtaal dus!
Prachtige kleding in deze optocht! Plasa Almirante Luis Brion, een vrijheidsstrijder 
voor Zuid-Amerika en de naamgever van het 
gezellige plein. Ook Amerigo Vespucci en Simon 
Bolivar kwamen ooit op Curaçao.
Meester Harold woont in een mooi natuurgebied
en hier staan we aan het begin van een mooie en
zonnige tocht: mevrouw Welvaart, Diandra,
Antje, meester Harold en meester Hans.		 Dit lijkt ondoordringbaar, maar dat valt wel mee.
Curaçao is droog, en dat is ook te zien aan de
begroeiing: veel doorns en cactussen.
Een kalebas groeit aan de boomstam. Bloeiende cactus.
In de verte het huis Ascencion. Op Curaçao zijn
veel van dergelijke huizen, die vroeger hebben
toebehoord aan planters. Ze lijken Nederlands,
Maar hebben door hun sierlijke vormen net dat
beetje meer tropische vrolijkheid.		 Bolcactussen, bijna in bloei,
De "plastic baai" aan de noordkant van het eiland.
De drempel in de baai veroorzaakt de branding.
En de naam? Die komt van al het plastic dat de
schepen dumpen en zodoende in de baai terecht
komt.		 Zeeappels, door de meisjes verzameld. Het zijn
de kalkskeletjes van zeedieren.
Een spuiter. De golven slaan met kracht in een
grot en het zeewater komt met grote kracht
uit het gat tevoorschijn.		 Op Westpunt zijn ook van die grotten, maar daar
is het effect anders. Door kleine gaatjes komt
de opgejaagde lucht in de poeltjes terecht en
die beginnen dan te bruisen als frisdrank.
Antje laat het hier zien.
Divi divi bomen aan Westpunt, scheefgewaaid door
de altijd aanwezige noordoosten wind en als klap
op de vuurpijl ook nog een mooie zonsondergang.
A1		 Het besluit van een mooie dag. Kadushi's in de
ondergaande zon. Meester Harold weet de
mooie plekjes wel te vinden!
De mensa van de UNA was niet in Otrobanda, dus
moesten we vaak met de auto. 
We hebben ruim 500 mijl gereden. F11		 Wij hadden een streepje voor bij de kok, dus
konden we een "uitsmijter" regelen!
De gebouwen van de universiteit liggen aan een
overdekt pad. Handig tegen de zon en soms de
regen. 		 Wie goed kijkt, ziet dat er "Julianadorp" staat.
Dit is de wijk die Shell ooit voor de medewerkers
bouwde. F11
De troepiaal, een mooi vogeltje gespot 
in Otrobanda		 Op alle stranden spoelt koraal aan, maar je mag
het niet meenemen. Dus heb ik het maar gefoto-
grafeerd. De ondergrond van Curaçao bestaat
uit koraal.
Gerestaureerde panden in Otrobanda. Die aan
de linkerkant zijn uit 1720.		 Het financiële hoofdkwartier tegen een drei-
gende lucht. Gelukkig duurt een bui kort.
Kolegio Annie Koenraad is deels tweehoog en
deels laagbouw. Het schoolplein ligt ingesloten.
E8		 Klas 4A van juf Hellen.
Na de onderbouw leren de kinderen ook 
Nederlands. Maar Papiamentu is hun eerste taal. 
Papiamentu klinkt Spaans en is een mengeling van
Afrikaanse dialecten, Spaans, Engels en 
Nederlands. Het klinkt heel aangenaam in de oren.		 Klas 4B van juf Louisse. 
De grote ramen bestaan uit lamellen, zodat de
wind lekker door de klassen kan waaien.
Wat een plaatje! Op bezoek bij de bovenschoolse ICT-ers.
Links mevrouw Anna Titiwanno en bijna rechts
de heer Harry Hoeve. G14
Fort Nassau, dat uitkijkt op de St. Annabaai.
(en de volgende foto)
G13		 De Julianabrug, met daarachter Otrobanda.
Maar waarom staan die mensen in de weg?
Voor elke kwaal heeft de natuur zijn oplossing.
De gelei uit de Aloë Vera, een vetplant, laat
de zonnebrand acuut verdwijnen.		 Het kerkje in Lagún.
C2
Toch nog een leguaan gezien: voor de ingang van
de grot van Hato. 		 Vliegveld Hato. De baan ligt vlak langs de oceaan.
Het veld is niet druk, maar wel groot, vanwege
de 747's.
Aan alles komt helaas een eind. Hier het afscheids
etentje met de familie Welvaart.		 We zitten in een Kryoyo (creools) restaurant,
"De Dokterstuin", wat ook weer een oud plan-
tershuis is. D5

verslag: Hans Walrecht
foto's van ons beiden