Wat kunnen de leerlingen allemaal doen?
(tekst van 1996...)
Naar aanleiding van de woordspin of de gestelde vragen kunnen
de leerlingen aan de slag.
Ze zouden bijvoorbeeld in groepjes antwoorden kunnen gaan zoeken
n.a.v. de gestelde vragen. De index met
ruimtevaart onderwerpen kan hierin een belangrijke rol
spelen.
De antwoorden kunnen ook uit boeken komen, in het
documentatiecentrum op school of uit de plaatselijke bibliotheek.
Misschien is het wel mogelijk om van de bibliotheek een kist met
boeken over één onderwerp te ontvangen. Dan zijn alle benodigde
boeken al op school.
Dan zijn er natuurlijk nog de links naar
ruimtevaart instituten.
Deze links zijn natuurlijk alleen geschikt voor groep 8 en in
iets mindere mate voor groep 7. Toch moeten leerlingen van groep
7 in de tweede helft van het schooljaar toch wel begrijpen waar
zo'n pagina van NASA of Hubble globaal over gaat.
Het is ook mogelijk om van deze digitale school een blad met
vragen te downloaden. Het gaat om een tekstbestand,
gemaakt in Windows 'Kladblok' en het is in je favoriete
tekstverwerker om te zetten naar een tekst die typografisch veel
mooier is. Het bestand heet SP_VRAAG.TXT en als je het wilt
downloaden klik dan hier.
Het invullen van het vragenblad zouden de leerlingen in groepjes
van twee kunnen doen.
Ruimtevaart spreekt erg tot de verbeelding, en niet alleen bij
jongens! Enkele onderwerpen zouden kunnen zijn:
- 'Als ik mee zou mogen met de Space Shuttle'.
- 'Kun je dansen op de maan?'
- 'Professor Pollewop gaat naar Mars'.
- 'Een buitenaards wezen in de tuin'.
Je kunt er ook een soort wedstrijd van maken: Wie maakt het verhaal met de meeste ruimtevaart woorden?
Het kan gebeuren dat er leerlingen zijn, die helemaal 'weg' zijn van het onderwerp. Dat is een mooie gelegenheid om die kinderen dan eens de 'ruimte' te geven in een spreekbeurt!
Als je over ruimtevaart spreekt, spreek je meteen over
zwaartekracht. Rond 1988 zond de N.O.T. een
natuurkunde serie uit, gericht op de groepen 6 en 7.
Het ging om proeven die in de keuken met allerlei eenvoudige
voorwerpen uit te voeren zijn. Een robot gaf instructies aan de
kinderen en toverde af en toe ook nog een filmpje te voorschijn.
Een van de afleveringen, deel 2, heette 'Een aantrekkelijk spel'.
Dit deel is uitstekend te gebruiken. Misschien heeft de
plaatselijke O.B.D. de band in haar bestand, of misschien is hij
wel aanwezig op de dichtstbijzijnde PABO.
Het is ook leuk om eens een raket te maken van een lange ballon.
Span een dun draadje in de klas en zorg dat er alvast een
melkrietje of liever een limonaderietje om de draad heen zit. Laat
de kinderen de ballon opblazen en met twee plakbandjes aan het
rietje plakken.
Dan laten ze het tuutje van de ballon los en de 'raket' vliegt de
klas door.
Echt 'gaaf' zullen ze het volgende vinden:
Neem een plastic limonadefles van een liter. Vul die voor een
kwart met water. Stop er een kurk in die niet al te vast zit,
maar ook niet al te stevig.
Haal uit een gymlokaal een ballenpomp met naald. Steek die naald
door de kurk. Houd dan de fles omgekeerd, dus met de kurk naar
beneden en begin te pompen.
Denk erom, je wordt wel nat als je de eer hebt de pomp te
bedienen!
Op zeker moment vliegt de fles van de kurk en dan gebeurt er iets
vreemds. De 'raket' begint te vliegen, maar dat gebeurt met een
bepaald gewicht. Al heel snel is het water verdwenen en gaat de
energie waarmee de raket vertrok, in een veel lager gewicht
zitten.
Het gevolg is, dat de Cola Raket heel hoog de lucht in vliegt.
Probeer het desnoods eerst even zelf.
Deze raket is natuurlijk ook nog te verfraaien met zilverpapier
en vinnen, maar hij vliegt er niet minder door!
Vooral met het zachte Panda Pastel zijn fraaie resultaten te
behalen door de mooie zwarte achtergronden van planeten en
ruimteschepen die je met dit krijt kunt verkrijgen.
Ook de mogelijk tot het redelijk herstellen van een tekening is
aanwezig, omdat je met dit krijt een lichtere kleur over een
donkere kunt zetten.
Nodig: papier en waskrijt
Ribkarton is een materiaal met twee 'gezichten'. Met de
ribbels in de lengte is het stijf. Met de ribbels in de breedte
is het juist erg buigzaam.
Het onderwerp van onze werkstukken kan bijvoorbeeld zijn:
Een lanceerbasis.
Dit is heel goed mogelijk. Van stukken ribkarton zijn kokers te
maken. Die kunnen met gemak een meter lang zijn. Ook kun je
kokers van verschillende diameters aan elkaar zetten en je krijgt
dan op die manier een drietrapsraket.
Van lange smalle stukken ribkarton kan een toren worden gemaakt,
zoiets als je bij Mecano dozen had. Of misschien kunnen de
leerlingen ook wel vierkante kokers maken en dan daar hun toren
van bouwen.
Dan zijn er natuurlijk nog de slangen en de kabels die van de
toren naar de raket lopen. Die kunnen prima gemaakt worden van
stroken ribkarton van 1 of 2 cm breed. Deze strookjes lopen dan
in bogen naar de raket toe.
Wat moet er dan nog meer op? Nou, enkele vinnen bijvoorbeeld of
allerlei 'aanhangseltjes' die de kinderen waarschijnlijk ook al
op de Internet plaatjes of in de bibliotheekboeken hebben gezien.
Aan het eind van een werkmiddag kunnen de raketten en de torens
op een stevig stuk karton of board worden gelijmd. Gebruik
daarvoor restjes, waar van kleine L-vormige hoekjes worden
gemaakt.
Hoewel het ribkarton er best aardig uitziet, kan het natuurlijk
ook geschilderd worden, hoewel het materiaal er daar natuurlijk
wel van kan beschadigen. De lijmlaag tussen de twee delen kan
door het vocht in de plakkaatverf loslaten.
Spuiten met een busje zou beter zijn, maar dat is niet zo
milieuvriendelijk. Nodig: ribkarton, lijm (Collall,of iets
dergelijks; het moet wel sterke lijm zijn) scharen, dik karton
voor grondvlak, eventueel plakkaatverf
Daar is nogal wat voor nodig, maar het resultaat kan erg fraai
zijn. Met conservenblikjes, stukjes blik uit een plaat en
ijzerdraad zijn heel leuke bouwsels te maken.
Hele blikjes in allerlei maten of gedeelten ervan zijn te
gebruiken voor het maken van controletorens, raketten, kolonies
op de maan, maanwagens, satellieten, robots, marslanders, enz.
Dit is een werkje dat de groepen 7 en 8 wel zouden kunnen doen.
TIP! Laat de kinderen in tweetallen solderen, zodat de een op het
snoer kan letten, terwijl de ander aan het solderen is.
Gebruik soldeerpasta i.p.v. S-39. Dit laatste geeft een damp af,
die vaak tot benauwdheid leidt.
Het kan heel handig zijn, om een paar oude tangen bij het
solderen te hebben. Hiermee zijn de hete onderdelen (400 graden)
goed vast te pakken en het is ook niet zo erg als er wat roest op
de tang komt.
Gebruik voor het knippen van het blik echte blikscharen, en niet
van die kleine latoenkoperschaartjes. De kinderen moeten met die
kleine schaartjes te hard knijpen en die scharen zijn nog snel
kapot ook.
Kijk voor het aanschaffen van gereedschap voor de aardigheid eens
op de markt. Vergeleken met de prijzen van handarbeidmateriaal
leveranciers kunnen die prijzen wel eens heel erg meevallen.
Een aantal manieren om de onderdelen te bevestigen:
- Zet opstaande kantjes of plaatjes met hoekjes aan elkaar, of
buig het blik in een bankschroef of grote tang om tot een hoek.
- Bevestig draadjes aan het blik door middel van een oogje aan
het eind van het draad. Op die manier is het bevestigingsvlak
groter.
- Je kunt ook met een priem een gaatje in het blik maken en daar
het draadje doorsteken.
- Haal de soldeerbout niet te vlug van het werkstuk. De
soldeerplek moet glimmen en het stukje soldeer moet mooi vlak
wegvloeien.
Ik laat de kinderen tijdens het solderen hun werkstuk regelmatig
onder de koude kraan afspoelen. Desnoods schrobben ze met een
oude tandenborstel de gesoldeerde plekken schoon.
Zo voorkom je dat al het gebruikte gereedschap gaat roesten. De
elektrische soldeerbouten bijvoorbeeld, zijn niet echt ontworpen
om met agressieve soldeermiddelen gebruikt te worden.
Als alles klaar is zou er met papier of karton een geschilderde
achtergrond voor de werkstukken gemaakt kunnen worden.
Bijvoorbeeld een zwarte achtergrond met een stukje Aarde of Maan,
en veel zwart van het heelal.
Of wat dacht je van heuvels van kippegaas met natte-lijm-kranten
eroverheen. Schilderen, en klaar is je geheime lanceerplaats
tussen de heuvels.
Nodig:
conservenblikjes in diverse maten, stukjes blik uit een plaat,
of recht gemaakte stukjes blik uit een conservenblikje
draad op een rol, 1,5 à 2 mm
soldeer, soldeerpasta
blikscharen en een kniptang voor het ijzerdraad; bovendien een
paar oude roestige tangen om werkstukken vast te houden.
Terug naar de introductie pagina
(c) 1996 - 2005